Na enkele tochtjes door de omgeving wordt het nu tijd om de harde waarheid onder ogen te zien, dat wil zeggen, uitzoeken in wat voor staat het schip is. Op 10 februari wordt de boot op het droge gezet. Helaas komen de stempels wat onhandig uit en wijzen daarom de kimkielen nu omhoog. Nouja, het vrij dunne plaat is zo teruggebogen, ze hebben er bij de jachthaven zelfs een speciaal gereedschap voor gemaakt omdat het wel vaker gebeurt. Origineel zijn ze zowieso niet dus misschien haal ik ze er ook wel gewoon af. De vloerbedekking aan de binnenkant is ouder dan de kimkielen, je kunt zien waar de lassen gelegd zijn aan de gaten die in de vloerbedekking gebrand zijn. Verder ziet het er, op wat roestplekjes en diepe putten op de waterlijn na, nog niet zo slecht uit. Ik wil echter toch graag wat meer zekerheid dus huur ik iemand in om een plaatdiktemeting te doen. Voor die tijd moet de boot eerst leeg zodat de binnenkant zoveel mogelijk bereikbaar is. Verscheidene dozen vol serviesgoed, campingstoeltjes, verf en onderdelen, poepdoos, kussens en jerrycans worden naar mijn rommelhok in de kelder versleept. Meters aan zware, roestige kettingen en blokken staal en gewichten komen uit de voorpiek. Deze laat ik eerst maar gewoon naast de boot liggen. De gewichten dienen als contragewicht van de motor die in de huidige situatie in de kuip ingebouwd is, een stuk verder naar achteren dan van oorsprong het geval was. Om wat luiken in het vloertje bereikbaar te krijgen sneuvelt helaas ook een deel van de vloerbedekking. Ach, in het najaar gaat het er toch allemaal uit.
Nu de boot toch op het droge staat werk ik meteen maar even wat roestplekjes in het dek bij. Zo kan ik deze zomer tenminste rondvaren zonder dat de opduwer er al te verwaarloosd uitziet.
Eerste blik op het onderwaterschip
Donderdag 17 februari komt Arno Vuurens van Blue Loeks Marine met high-tech akoestische diktemeters, en een grote hamer. Bij de koop was ik er al niet van uitgegaan dat het vlak perfect zou zijn, dat kon ik ook moeilijk verwachten van een bijna 80 jaar oude boot, maar wel dat het bij een paar kleine reparaties zou blijven. In mijn achterhoofd hield ik wel rekening met de mogelijkheid dat het wel eens erg tegen zou kunnen vallen. Wat ik in dat geval gedaan zou hebben weet ik niet want gelukkig blijkt het mee te vallen. Aan de bakboordkant zit een stuk waar de putten dusdanig diep en talrijk geworden zijn dat er een plaatje overheen moet. Ook aan bakboord, maar dan bij de boeg, is een klinknagel losgeraakt waardoor de plaat is ingerot. Deze beide plekken sluiten aan bij een al bestaande dubbelingsplaat dus het beste is deze met dezelfde breedte plaat gewoon door te trekken. Arno kan nergens gaten in het vlak slaan met zijn hamer (en hij slaat best hard) maar onderaan verschijnt wel een deuk. Voor de zekerheid moet hier ook een plaatje overheen. Metingen wijzen uit dat de plaatdikte bijna overal boven de 3 mm zit, dat is niet gigantisch dik maar wel voldoende. Waarschijnlijk is de opduwer van 4 mm plaat gebouwd. Op een plek duikelt de meter wel wat onder de 3 mm maar gek genoeg lijkt de plaat hier sterk genoeg en is er ook geen aantasting te zien. Zou de plaat hier altijd al dunner geweest zijn? Het roer is lek vlakbij de dopmoer van de schroef. Ik wil eigenlijk zowieso wat doen aan de stuurinrichting maar ik weet nog niet precies wat. Zowel stabiel rechtuit varen als scherpe bochten draaien gaat niet altijd van harte. Voorlopig moet het roer maar gewoon gerepareerd worden. Waar de schroefaskoker door het vlak komt is wat plaatwerk helemaal verdwenen. Dit is waarschijnlijk al langer zo, van binnen is dit gedeelte volgestort met beton. Verder ziet het vlak er van binnen goed uit, zoals ik zelf ook al geconstateerd had. Alleen in de voorpiek op de plek waar al die kettingen en gewichten lagen is de nodige roest te vinden. Het is een extra gevaarlijke plek omdat het spant hier dichtgelast is zodat er water achter kan blijven staan terwijl het voordekje waarschijnlijk lek geweest is. Helaas is het lastig goed te controleren omdat de boot daar precies op een steun staat. Het dek is hier en daar onder het potdeksel (het hoekijzer op de buitenkant van dek naar romp) behoorlijk vergaan. Ik zal bekijken wat ik er dit najaar aan moet doen, omdat het boven de waterlijn zit laten we het verder buiten de keuring. Een andere opmerking gaat over het kunststof peilglaasje van de dieseltank. Deze worden na verloop van tijd bros en kunnen dan barsten als ze eens een tik krijgen. Een leeglopende dieseltank geeft veel rommel dus het is beter dit peilglaasje te vervangen door variant van gewapende slang. Ook de slang van het gootsteentje zou eigenlijk vervangen moeten worden en voorzien van een dubbele slangklem. De afsluiter staat echter standaard toch dicht en het ding wordt in het najaar toch verwijdert dus ik laat het voorlopig zo.
Man met de hamer. Let ook op de gewichten uit de voorpiek
Plaats van dubbelingsplaatje. Met 3.8 mm nog aardig dik maar veel roestputjes
Er zal dus geslepen en gelast moeten worden. Dit mag niet buiten dus gaat hij in de doe-het-zelf loods bij de jachthaven. Ik stel het schilderen verder ook maar tot dan uit, in een verwarmde loods gaat het vast beter dan bij 5 °C en 90 % luchtvochtigheid.
Leave a Reply