De koelwaterpomp lekte zoals gezegd nog altijd dus deze moest toch maar eens van binnen bekeken worden. Nadat ik de pomp los gesleuteld had bleek dat ik beter eerst het water uit de motor af had kunnen tappen. De plunjerafdichting van de pomp is vrij simpel, net als bij de gland van de schroefas zit er een vetkoord in die met een pakkingdrukker aangedrukt wordt. Met een stauferpotje kan er vet tussen geperst worden. Het koord was inderdaad verhard en vergaan dus deze moest vervangen worden. Natuurlijk is de maat anders dan die van de schroefaskoker, 10×10 mm geloof ik maar gelukkig is het op het wereldwijde web wel verkrijgbaar voor weinig, zo weinig zelfs dat ik meteen maar een bus vet mee besteld heb omdat het anders niet uit kan kwa verzendkosten. Nieuwe koord erin, water aanvullen en klaar. Op de plunjerstang zit wel wat ruimte, waarschijnlijk moet ik de vulplaatjes vervangen door dunnere.
Kijkje in het pomphuis en vetkoord
Plunjer, oliebakje en pakking drukker
Bij de proefvaart ging het niet helemaal goed helaas. Ik kan de bolle kop van de motor mooi onzedelijk betasten door het luikje van de koekoek. Normaal is de kop lauwwarm maar nu werd hij al snel te heet om aan te raken. Op zo’n moment zou een stromingsverklikker in de koelwaterleiding erg handig zijn. Gelukkig was het probleem snel gevonden, het snuifkraantje op de pomp stond wat open. Deze is er speciaal voor om de pomp lucht aan te laten zuigen en zo de koeling te verminderen. Waarschijnlijk per ongeluk open gedraaid tijdens alle geknutsel.
En is het lekken nu voorbij? Nou nee, maar het is wel minder (ik bedoel beter) geworden.
Leave a Reply