(was: kleine update)
Nu alles technisch is aangesloten wil ik eerst een proefvaart maken zodat ik nog dingen aan kan passen zonder schilderwerk te vernielen. Het is wel spannend want er is nogal wat veranderd aan het bootje sinds hij voor het laatst water onder de kiel gehad heeft dus er kan vanalles mis zijn. De grootste zorg is de gewichtsverdeling. Zoals ik eerder vertelde is de plaats van de motor wat een gok waarbij ik vooral vertrouwd heb op de kennis van de originele scheepsbouwer die is achtergebleven in de resten van de vroegere motorfundatie. De plaats van de motor is niet iets wat ik nu nog eenvoudig aan kan passen. Ik denk dat het gewicht te ver naar voren staat omdat het gewicht van de vorige Mitshubishi-motor, het kajuitje en een kruiwagen beton uit de kuip nu ontbreken. Om dat te compenseren stop ik bijna alle oude ballast zo ver mogelijk achterin onder het achterdek. Dit blijkt (gelukkig) zwaar onnodig. Bij het in het water tillen klaagt de werfbaas al dat de boot wel erg ‘zwaar in de kont’ is en ook in het water ligt hij veel te ver achterover. Waarschijnlijk kan dus de meeste ballast er weer uit, wat goed nieuws is.
Van een proefvaart komt helaas niks terecht. Even boven de gland loopt het water wel zo hard naar binnen dat ik waarschijnlijk niet de tijd zou hebben om de motor te starten en een rondje te varen zonder natte voeten te krijgen. Andere lekken kan ik gelukkig niet vinden. Al met al heeft hij maar een minuut of 10 in het water gelegen.
Thuis alle resten teer en antifouling rond het lek maar eens goed verwijderd en al snel wordt duidelijk waar het probleem zit.
Scheurtje in achterspant
Wat ik dacht dat één stuk staal was blijkt uit verschillende stukken te bestaan waarvan het bovenste los zit. Een klap met de hamer bevestigt dit want er valt zomaar een blok staal uit waarmee het lek nu een groot gat is. Waarschijnlijk heeft het ooit wel rondom vastgelast gezeten maar is dit materiaal allemaal weggeroest.
En zo heb je een groot gat
Het opnieuw vastlassen was niet zo’n grote klus. Ik heb meteen al mijn andere laswerk in de omgeving van de schroefaskoker nog maar eens kritisch bekeken en zonodig uitgeslepen en opnieuw gedaan.
En weer dicht