Opduwer Trochwrotter

Ten eerste hebben de gewaardeerde lezers van deze website dit filmpje nog te goed (al zullen velen het al wel gezien hebben want hij staat al anderhalve maand op joeptjoep).

httpv://www.youtube.com/watch?v=FpdPrEAFXRw

Na de doorvaart door het centrum van Dokkum besluit ik terug te gaan door de noordelijke stadsgrachten, immers volgens de waterkaart kan ik onder alle bruggen door. Aan filmen kom ik hier niet toe want de diepgang blijkt nogal tegen te vallen dus ik heb het veel te druk met sturen en opletten. Vlak voor de Hanspoortbrug begint het al, het voelt als een snelheidsdrempel maar zou ook wel eens een pijpleiding geweest kunnen zijn. Daarna trek ik een spoor van blauwe drek achter me aan, hier komen normaliter alleen roeibootjes met overboordmotor. Ik moet even achteruit slaan om een plastic zak uit de schroef te krijgen. Een verdere tip is om de bochten rond de bolwerken niet af te snijden want al snel zit het roer vast en staat dus op de bodem. Het achterschip komt wat omhoog maar de Kromhout ploegt zich erdoor, al kijken wat kanovaarders wel wat verbaast naar alle geweld en het zwarte water en blauwe rookwolken die het oplevert. De bevaarbaarheid van de Oostergracht lijkt nog het beste, bijna normaal bevaarbaar zolang je uit de waterplanten blijft.
Nou zijn er wel plannen om de gracht uit te baggeren in het kader van het bevaarbaar maken van de Zuider Ee (leuk, weer een extra rondje), maar tot die tijd blijf ik er denk ik maar weg.
Op de terugweg langs de mooie vervallen steenfabriek van Oostrum.

Voor een vaartocht half augustus moet ik eerst tanken bij Friesland Auto’s en Boten en Diesel en als ik dus toch in de Trekvaart onderweg ben ben ik maar doorgevaren naar Gerkesklooster, Prinses Margrietkanaal naar het Bergumermeer en van daar nog een rondje over de Leijen. Op deze plas een rondje varen door het slingerende vaargeultje, het is net een spelletje waarbij je links en rechts door poortjes van tonnen moet sturen. Op de kaart wordt gewaarschuwd voor boomstronken en stenen en je ziet ook her en der wilgen en stenen dammetjes net boven het water uitsteken maar verder een mooie plas om over te varen.

De Trochwrotter heeft ook het Waldpyktreffen bezocht (gespot), dat op de nieuwe locatie aan de Trekvaart mooi per boot bereikbaar is. Bij vertrek uiteraard ‘een beetje’ extra gas gegeven, als een soort alternatieve burn-out.

Op de laatste zondag van Augustus een rondje Earnewâld gedaan. Op het Burgumermeer en de Lits valt het wel mee maar tussen Drachten en De Veenhoop is het irritant druk met motor- en zeilboten en erg onrustig water. Bij De Veenhoop is er zelfs een windsurfer die besluit midden in de drukke vaargeul om te vallen. Mijn doel is spinnekop De Roekmolen die al een paar jaar geleden gerestaureerd is maar nog geen nieuwe foto op wikipedia had (nu wel dus).

De Âlde Feanen is buiten het seizoen een mooi vaargebied maar nu is het er duidelijk veel te druk. Het is filevaren door de Geeuw en verderop bijna stilliggen bij een opstopping achter een hele trage rondvaartboot. Het PM-kanaal vaart dan lekker door en dat mag ook wel want het wordt wel wat laat. Op het Bergumermeer komt me sleepboot Anna Frater met een opduwer op sleeptouw tegemoet (afkomstig van de Bronsdagen in Appingedam?) en in Zwaagwesteinde ligt opduwer Yerke voor de wal.

Een van die dingetjes die nog moest was een dekzeiltje maken over de kuip. Het werd nogal dringend nadat het nood-bouwmarkt-zeiltje er tijdens een ‘ruizig’ (ontstuimig) weekend met veel plensbuien afwaaide en zich meerdere centimeters regenwater bij het al eerder uit de motor gelekte koelwater onderin de boot voegde (en bovendien de gereedschapkist volregende).
Een webshop had nog een mooi, eigenlijk net te klein, restant doek liggen voor weinig. Meteen ook een setje draaiknoppen meebesteld. Na wat prutsen met een stuk landbouwplastic leek het me het beste om alles simpel te houden, dus gewoon een rechthoekige vorm.

‘Mem-fan-Jacob Textielverwerkende Industrie’ was bereid het doek van een zoom te voorzien. Aan de voorrand zijn de draaiknoppen gekomen als vast punt. Hiervoor moesten ovale gaten in het doek geslagen worden waarvoor een mooi maar voor een enkele gelegenheid veel te duur stuk gereedschap te koop is. De omtrek van het ovaal bleek uit berekening ongeveer gelijk aan die van een 14 mm (ronde) buis, dus een 15 mm stukje CV-buis ovaal geslagen en een scherpe rand aan geslepen. Het heeft het nauwelijks 6 gaten volgehouden maar meer hoefde ook niet. In de andere 3 zijden heb ik gewone ronde zeilogen uit de bouwmarkt gezet waarvoor ik wel een (goedkope) holpijp aangeschaft heb. Wel typisch trouwens dat deze “messing vernikkelde” zeilogen na een paar weken oranje-bruin zijn gaan roesten. Ze waren niet duur maar ik begrijp nu ook wel waarom. Binnenkort maar vervangen dus. Elastisch koord door deze zeilogen haakt achter wat kikkers die ik onderaan de kuiprand geschroefd heb. Zo hoefde ik niet moeilijk te doen met de exacte plaats van druk- of draaiknopen te bepalen en kan het doek eventueel wat uitrekken of krimpen. Een extra latje in de lengterichting zorgt ervoor dat er geen plas in het midden kan ontstaan omdat het afschot niet zo groot is.

De koelwaterpomp lekte zoals gezegd nog altijd dus deze moest toch maar eens van binnen bekeken worden. Nadat ik de pomp los gesleuteld had bleek dat ik beter eerst het water uit de motor af had kunnen tappen. De plunjerafdichting van de pomp is vrij simpel, net als bij de gland van de schroefas zit er een vetkoord in die met een pakkingdrukker aangedrukt wordt. Met een stauferpotje kan er vet tussen geperst worden. Het koord was inderdaad verhard en vergaan dus deze moest vervangen worden. Natuurlijk is de maat anders dan die van de schroefaskoker, 10×10 mm geloof ik maar gelukkig is het op het wereldwijde web wel verkrijgbaar voor weinig, zo weinig zelfs dat ik meteen maar een bus vet mee besteld heb omdat het anders niet uit kan kwa verzendkosten. Nieuwe koord erin, water aanvullen en klaar. Op de plunjerstang zit wel wat ruimte, waarschijnlijk moet ik de vulplaatjes vervangen door dunnere.

Bij de proefvaart ging het niet helemaal goed helaas. Ik kan de bolle kop van de motor mooi onzedelijk betasten door het luikje van de koekoek. Normaal is de kop lauwwarm maar nu werd hij al snel te heet om aan te raken. Op zo’n moment zou een stromingsverklikker in de koelwaterleiding erg handig zijn. Gelukkig was het probleem snel gevonden, het snuifkraantje op de pomp stond wat open. Deze is er speciaal voor om de pomp lucht aan te laten zuigen en zo de koeling te verminderen. Waarschijnlijk per ongeluk open gedraaid tijdens alle geknutsel.
En is het lekken nu voorbij? Nou nee, maar het is wel minder (ik bedoel beter) geworden.